Son zamanlarda herkesin içine biraz anne, biraz teyze kaçmışcasına eskiden ya anne bunları yapma kullanmam dediğimiz her ne varsa yapıp kullanmaya başladık. Kendimden biliyorum herşeye ne gerek ne var niye uğraşıyorsun emeğine yazık diyerek anneme bır bır edip duruyordum. Şimdiler de anne bunu nasıl yapıyorsun, nasıl oluyordu diye sürekli sorular soruyorum :)) Eski değerleri kaybetmemek için ya da her şey çok makinalaştı ve ruhunu kaybetti diye mi bilinmez ama Kanaviçe son zamanların en popüler el işlerinden biri haline gelmeyi başardı. Daha önce nisan ayı etkinliklerinde duyurduğum minimint bahar atölyesine katıldım.
Öncelikle şunu söylemem lazım ki bu iş öyle o kadar kolay değil :) Atölye, Kadıköy'ün en güzel mekanlarından birinde Mitte'de yapıldı. Mekanı o kadar sevdim ki çıkasım gelmedi evimde gibiydim. Yani hafta sonu al kitabını,dergini hatta örgünü geç otur öyle bir his veriyor. Bir de o fırından gelen güzel kokular bitirdi beni :)) Burada kanaviçe dışında başka atölyeler de yapılıyor. Bence takipte olmakta en kötüsü bir çay içmek için uğramakta fayda var :)
 |
| Foto : Zeynep Ka |
 |
| Fotoğraf Zeynep Ka |
Gelelim kanaviçeye minimint önderliğinde hazırlanan atölyede geldiğimizde masada her şey hazırdı. İpler, şablonlar, kasnak vs. tek eksik bunları yapacak yeteneğe sahip birileriydi :) O an dedim işte geldim burdayımmm :)) Yok yok şaka öyle bişi tabi ki demedim. İyi ki dememişim çünkü ufacık bir kuşu 2 saatte bitirdim. Aslında mantığı çok kolay küçük çarpılar yapıyorsun şablonu takip ediyorsun oluyor :)) İlk başta yavaş ilerliyorsun ama eliniz alıştıktan sonra hızlanıyorsunuz.
İlgilenenler olursa daha sonra şablonları da paylaşabilirim :)) Benim ilk işim bu güzel kuş oldu :) Siz de sabırlıysanız biraz rahatlamak, kafa dağıtmak için birazda terapi niyetine biran önce başlayın :)
Gözüme nasıl karışık geldiğini anlatamam, sanırım şu işte Dünya sıralamasına girse insanlar ben en sonda kalırdım.:(
YanıtlaSilYok yok merak etme sıralamada yalnız kalmazsın yanındayım şu kuşu bile yapmak iki saatten fazla sürdü ama ilk çarpıyı attıktan sonrası gidiyor :))
Silne guzel bir atolye bu boyle sevgili Nilay insan bitmesin ister, harika!
YanıtlaSiltakipteyim çarpi islerini bekliyorum devamini, bana da ugramak istersen,
Sulti's
http://asulti2000.blogspot.fr/
Kesinlikle çok keyifli bir atölye en azından bir kere denenmeli :)) Sayfanı hemen ziyaret ediyorum :))
SilÇarpı işi, çocukluğumda ilk öğrendiğim el işiydi, o yüzden bende yeri ayrıdır :) Güzel tarafı, çok minik basit işler için olduğu gibi derece derece karmaşık ve ağır işler için de kullanılabiliyor. Kısacası, herkes yapabilir. Dahası, harika terapi etkisi var. Sizin işler de çok güzel, ellerinize sağlık. Bütün kızlar, önünde sonunda annelerine benzer :))
YanıtlaSilTakipteyim, bana da beklerim. Umarım blogumu seversiniz :)
www.nowacraft.blogspot.com
Evet sanırım hepimiz eninde sonunda benziyoruz annelerimize :)) Ben ilk defa yaptım ama çok keyifli :) Blogunu ziyaret ediyorum :))
SilNe kadar güzel bir blogmuş meğer :) Yeni keşfettim bana da beklerim http://birsepetdolusu.blogspot.com.tr/
YanıtlaSilSaol canım teşekkür ederim bende hemen senin blogunu ziyaret ediyorum :))
SilBlogunun girişine ba yıl dım, kendisini de tabi :) takipçi sayının 70 olduğunu görünce onu 700 diye okudum çünkü böyle güzel paylaşımlı sitede öyle takipçiler görmeyi istedim belki de, inşallah olur.. :) Kanaviçeler gerçekten annelerimize ne anlıyorsun bunlarla uğraşmaktan dediğimiz birşeydi ama yıllar geçtikçe bence bir yandan modernleştiler ve biz gençler için de birazcık cazip çekici hale geldiler ben de bir yerden başlamak istiyorum aslında ama hep öteliyorum ben de yapıcam bi gün kararlıyım :D İyi yazılar takipteyim.. http://asliliatalay.blogspot.com.tr/
YanıtlaSilÇok güzel şeyler yazmışsın teşekkür ediyorum :)) Daha çok yeni bir bloggerım inşallah 700'leri de görürüm. Kanaviçe işi sabrettikten sonra çok kolay :)) Her zaman bekliyorum bloguma :))
Sil